مدیران 1v5u6p

گفت‌وگوی احمد غلامی با سید محمد بحرینیان و حسین راغفر با برنده نوبل هم این اقتصاد درست نمی‌شود وضعیت اقتصادی ایران و چشم‌انداز پیش‌رو، مسئله‌ای است که در برنامه «برخورد» این نوبت به آن پرداخته‌ایم. محمد بحرینیان معتقد است اگر با همین دست‌فرمان و قواعدی که در کشور داریم جلو برویم، برندگان جایزه نوبل هم بیایند نمی‌توانند این اقتصاد را درست کنند. او همچنین از مسئولیت‌گریزی دولت‌ها، به‌ویژه سه چهار دولت اخیر می‌گوید و اینکه دولت‌ها به وظایفی که ذاتا در نظام‌های اقتصادی به گردن دولت‌ها‌ست عمل نمی‌کنند، از این‌رو در این زمینه فاجعه اتفاق افتاده است. حسین راغفر نیز معتقد است به اسم کارایی و افزایش کارایی و واگذاری اقتصاد به بخش خصوصی و بازار آزاد، عملا تعهدات دولت‌ها در قانون اساسی فراموش شده و قانون اساسی کنار گذاشته شده است، به همین دلیل هم امروزه با مشکلات عجیب‌وغریبی روبه‌رو هستیم. او باور دارد قانون اساسی فرصت‌های برابرساز در درون خودش به‌ وفور دارد، منتها کسی به اجرای این قانون‌ها پایبندی ندارد. بنابراین راه‌حل را بازگشت به قانون اساسی و عمل به آن‌ و نیز حذف اشتباهات و رانت‌خواری‌ها می‌داند.

در این قسمت سونیتا سراب‌پور با امیر ناظمی در خصوص مهم‌ترین اتفاقات استارت‌آپی سال ۱۴۰۳ در ایران گفت‌وگو می‌کنند. همچنین به تحلیل سال ۱۴۰۴ و آینده اکوسیستم استارت‌آپی ایران نیز می‌پردازند. . 

گفت‌وگو با امیرحسن کاکایی، کارشناس صنعت خودرویکی از مشکلات تعدد خودروسازان در ایران است 🔹همیشه در حواشی خودروسازهای وطنی بحث و جدل های زیادی وجود داشته است. سالهاست کارشناسان می گویند یکی از اصلی ترین دلایل این حواشی حضور بی چون و چرای دولت در فضای خودرو سازی کشور و اعمال تصدی گری است. این نگاه این روزها که بحث واگذاری ایران خودرو در قالب واگذاری مدیریت دولتی خودروسازان بیشتر به گوش می رسد با شتاب بیشتری مطرح می شود. کارشناسان زیادی در پی آن هستند تا یکبار برای همیشه پایانی برای اعمال تصدی گری های دولت در فضای خودروسازی کشور بیابند. در این رابطه با امیر حسن کاکایی گفت و گو کرده ایم. شیوه حکمرانی در حوزه صنعت خودرو را به چالش می کشد. در طول گفت و گو با او به وضوح می توان چالش های حکمرانی در سمت خودرو را دید و با آنها آشنا شد. #خودرو #خودروهای_فرسوده #قیمت

میزگرد «شرق» از دغدغه‌های تأمین‌کنندگان تجهیزات حوزه‌ فناوری و راهکارهای آنان برای برون‌رفت از بحران‌های فعلی تأمین تجهیزات حوزه فناوری اطلاعات در وضعیت هشدارآمیز است. ماجرایی که در چند سال اخیر بارها و بارها از سوی فعالان اقتصادی این حوزه و تشکل‌های بخش خصوصی درباره آن بحث شده است. در راستای انعکاس این نگرانی‌ها و البته مطالبات و خواسته‌های فعالان این حوزه از دولت چهاردهم میزگرد «شرق» درباره دغدغه‌های تأمین‌کنندگان تجهیزات حوزه فناوری با حضور مسعود شکرانی، عضو هیأت‌مدیره و رئیس کمیسیون تأمین سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، کامبیز قادری، تولیدکننده و عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی افتا و احسان زرین‌بخش، عضو هیأت‌مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران برگزار شد.

 ایران، میانمار (برمه) و کره شمالی، سه کشوری در دنیا هستند که در لیست سیاه گروه ویژه اقدام مالی (FATF) قرار دارند. پیوستن ایران به این گروه، یکی از مهم‌ترین چالش‌های اقتصادی کشور در سال‌های اخیر و از وعده‌های اساسی دولت پزشکیان بوده است. موضوع پیوستن ایران به ‌FATF‌ سال‌هاست ‌در محافل سیاسی و اقتصادی کشور مورد بحث و بررسی قرار دارد. این گروه بین‌المللی با هدف مبارزه با جرائم مالی همچون پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم تشکیل شده و مجموعه‌ای از استانداردها و توصیه‌ها را برای کشورهای عضو تدوین کرده است. مخالفان پیوستن به FATF بر این باورند که اجرای استانداردهای این گروه، استقلال مالی کشور را به مخاطره انداخته و زمینه را برای مداخلات خارجی در امور داخلی ایران فراهم خواهد آورد. همچنین‌ آنها نگران هستند‌ که پیوستن به FATF منجر به اعمال محدودیت‌های بیشتر بر فعالیت‌های اقتصادی کشور شده و در نهایت به زیان اقتصاد ملی تمام شود. در مقابل، موافقان پیوستن به FATF معتقدند ‌اجرای استانداردهای این گروه‌ می‌تواند به بهبود روابط اقتصادی ایران با جامعه جهانی، کاهش هزینه‌های ناشی از تحریم‌ها و افزایش شفافیت در نظام مالی کشور کمک شایانی کند. به باور آنان، ‌نپیوستن به FATF به منزله منزوی‌تر‌شدن ایران در عرصه بین‌المللی تلقی شده و در بلندمدت به زیان منافع ملی خواهد بود. حضور ایران در لیست سیاه ‌FATF‌ سالانه میلیاردها دلار به اقتصاد کشور آسیب می‌زند، آن‌هم در شرایطی که 40 میلیون نفر زیر خط فقر هستند. این نشست با هدف بررسی ابعاد مختلف FATF و ضرورت و اهمیت پیوستن ایران به این نهاد بین‌دولی و در برنامه میز اقتصاد، با حضور سید‌کمال سیدعلی (معاون ارزی پیشین بانک مرکزی)، کوروش احمدی (دیپلمات بازنشسته ایرانی) و محمود جامساز (‌اقتصاددان واستاد دانشگاه) انجام شده است

🔺در میزگرد بررسی ورود سرمایه شرکت‌های سنتی به بازار نوآوری مطرح شد   🔹سرمایه‌گذاری در اکوسیستم استارتاپی هنوز به بلوغ نرسیده است   🔸در مورد ورود شرکت‌های سنتی به اکوسیستم استارتاپی اما و اگرهای زیادی وجود دارد، گروهی با ورود آن موافقند و آن را به فال نیک می‌گیرند و گروهی دیگر معتقدند چون هنوز سرمایه‌گذاری در اکوسیستم استارتاپی به بلوغ نرسیده، ورود این شرکت‌ها به این بازار نوآور به پپچیدگی‌های این بخش می‌افزاید.   🔸در میزگردی با حضور شهاب جوانمردی، مدیرعامل هلدینگ فناپ، مشکات اسدی، مدیرعامل گروه کسب‌وکارهای نوین آن، محمدرضا معصومی، مدیر سرمایه‌گذاری گلرنگ ونچرز، رادمان ربیعی، معاون اقتصاد دیجیتال گروه مالی فیروزه و امیر الحاجی، مدیرعامل صندوق سرمایه‌گذاری اسنوا ونچرز در مورد شرایط ورود شرکت‌های اقتصادی متداول به اکوسیستم استارتاپی و مدل‌های این ورود و همچنین مشکلات سرمایه‌گذاری در اکوسیستم نوآوری به گفت‌وگو نشسته‌ایم که می‌بینید:

گفت‌وگوی احمد غلامی با مرتضی دامن پاک جامی درباره دیپلماسی اقتصادی 🔺خودتحریمی 🔹دیپلمات‌های اقتصادی کسانی هستند که اقتصاد کشور خودشان را به‌خوبی می‌شناسند و از ظرفیت‌های آن آگاهند، از نیازها و اولویت‌های توسعه آگاهند و بر این مبنا، با دانش و تجربه‌ای که در این زمینه دارند، در مأموریت‌های خارجی درصدد پیگیری منافع اقتصادی کشورشان برمی‌آیند. اما بخشی از مشکلات را خود ما در داخل ایجاد کردیم، نوعی خودتحریمی، مانند نپوستن به FATF، که عملا دست‌وپای سیستم بانکی ما را که یکی از بسترهای مهم برای تعامل با اقتصاد جهانی است بسته‌ است.

استارتاپ‌ها به بخش جدایی‌ناپذیر اقتصاد کشور تبدیل شده‌اند، اقتصادی که اگرچه روزهای سخت و پر از رکودی را پشت سر می‌گذارد، اما همین استارتاپ‌ها به روزنه‌ای برای تنفس آن تبدیل‌ شده‌اند. با این حال فعالیت استارتاپ‌ها در چند سال اخیر با پستی و بلندی‌های زیادی همراه بوده است. از یک طرف آنها باید با مشکلات اقتصادی و سیاست‌گذاری‌هایی که به باور آنها تجارتشان را ضعیف‌تر می‌کند دست‌وپنجه نرم کنند و از طرف دیگر هر حرکت آنها از طرف حاکمیت یا مردم مورد نکوهش قرار می‌گیرد. تا جایی که حاکمیت می‌خواهد با آنها رقابت و نیروهای خود را در شرکت‌هایشان مستقر کند و از سوی دیگر مردم برایشان کمپین‌های تحریمی به‌ راه می‌اندازند. علی‌اصغر سعیدی، جامعه‌شناس اقتصادی که مطالعات بسیاری روی زندگی و کار صنعتگران پیش از انقلاب انجام داده و در این زمینه کتاب‌های متعددی دارد، می‌گوید ریشه ناامنی‌ای که از طرف حاکمیت برای اکوسیستم استارتاپی ایران شکل گرفته، بی‌شباهت به شرایط مصادره‌های بعد از انقلاب نیست که صدمات جبران‌ناپذیری هم به قدرت بخش خصوصی زد. او در گفت‌وگو با «فن‌زی» می‌گوید با وجود این تجربه تلخ که هیچ‌گاه از خاطره‌ها پاک نمی‌شود، باز هم جوانانی آمدند و کسب‌وکارهای خاصی بر پایه ایده خود راه‌اندازی کردند، اما همچنان دیده می‌شود که همان نگاه امنیتی سال‌ها بعد از انقلاب گریبان‌گیر آنها شده است. البته او تأکید می‌کند جوانانِ امروزی که شرکت‌های استارتاپی راه‌ انداخته‌اند با کارآفرینان سال‌های انقلاب تفاوت‌های بسیاری دارند. او در این گفت‌وگو خاطرنشان می‌کند کاری که به هر صورت لازم است استارتاپ‌ها انجام دهند تا نگرانی‌های امنیتی را از بین‌ ببرد، این است که تا جایی که می‌شود خودشان پیشنهاد‌های قانونی را تهیه و به دولت ارائه کنند. او دادن سهم به دولت و لابی‌گری با نهادهای دولتی را هم نکته منفی نمی‌داند، چراکه معتقد است در حال حاضر سرمایه مورد نیاز استارتاپ‌ها در اختیار این بخش‌ها قرار دارد.

گفت‌وگوی احمد غلامی با محمدرضا جوادی یگانه و محمد فاضلی درباره وضعیت جامعه ایران شكست دولت و بازار   محمدرضا جوادي يگانه: با دو جامعه متفاوت مواجهیم محمد فاضلي: جامعه در وضعیت صلح مسلح   ترديدي نيست كه جامعه ایران یا به معنایی دیگر اجتماع ایران دچار تحول اساسی شده و به‌خصوص بعد از اعتراضات ۱۴۰۱ اين تحولات وضوح بیشتری پیدا کرده است. به نظر مي‌رسد در كنار تحولات جامعه، اجتماع به معناي روابط بين افراد و گروه‌ها بدون محوريت منافع آنان نيز دستخوش تغييراتي اساسي شده است و البته اين امر به عملكرد ساختار و نهادهاي كلان سياسي و اقتصادي بي‌ارتباط نيست. درباره اين تحولات اخير در برنامه «برخورد» اين هفته، با دو تن از جامعه‌شناسان، دكتر محمدرضا جوادي يگانه و دكتر محمد فاضلي به گفت‌وگو نشسته‌ايم. دكتر جوادي يگانه معتقد است اغلب آثار حوزه جامعه‌شناسي، از دهه هشتاد به بعد به مسئله افول اجتماع يا فروپاشي اجتماعي پرداخته‌اند، اما او معتقد است كه جایی که در آن مشکل پیدا شده همان جامعه است و مقصر اصلی را نيز دولت مي‌داند چراكه دولت قدرت تنظیم‌کنندگی خود را از دست داده است. جوادي يگانه از دو جامعه‌اي شدن ايران سخن مي‌گويد، اينكه گروهي از جامعه در قالب معترضان به وضع موجود راهشان را جدا كرده‌اند و تمنا و تقلايي براي ورود به بدنه جامعه ندارند و مهم‌تر اينكه اين بخش در حال ساخت جامعه ديگري هستند كه معيارهاي اجتماعي و ارزش‌هاي متفاوت دارند. دكتر فاضلي نيز معتقد است ما اكنون با جامعه‌ای روبه‌رو هستیم که ظرفیت پاسخ به نیازهایش در حال کاهش است و به‌جای اجماع بر سر چشم‌انداز مشترک درباره آینده به سمت ابهام حرکت می‌کند. او هم‌چنين مي‌گويد مسئله جامعه ایران از جایی آغاز می‌شود که هر دو مکانیسم بازار آزاد و دولت از کار افتاده است و ما با انواع مداخلات دولت در بازار مواجهيم و از طرف ديگر در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که دولت حداقل‌های هماهنگی برای کنش جمعی را از دست داده است